بررسی اپیدمیولوژیک بیماری تب مالت در استان اصفهان در سال ۱۳۹۱

مقدمه: بیماری بروسلوز یکی از بیماری های مشترک بین انسان و دام می باشد که از طریق دام آلوده به انسان انتقال می یابد. هدف این مطالعه، بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک بیماران مبتلا به تب مالت در سال 1391 در استان اصفهان بود. روش ها: مطالعه ی حاضر به صورت مقطعی توصیفی- تحلیلی بر روی کلیه ی افراد مبتلا به بیماری تب مالت که در طی سال 1391 در استان اصفهان شناسایی شده بودند، انجام شد. تجزیه و تحلیل داده های مطالعه با استفاده از آزمون های 2 χ و t و نرم افزار آماری spss انجام شد. میزان های بروز بر اساس صد هزار نفر جمعیت در معرض خطر در سال 1391 محاسبه و ارایه شد. یافته ها: در مجموع، تعداد 575 مورد بیمار مبتلا به تب مالت شناسایی شدند که 9/69 درصد از بیماران را مردان و 7/87 درصد را افراد روستایی تشکیل می دادند. زنان خانه دار- دامدار بیشترین و کودکان کمترین نسبت بیماران را تشکیل می دادند. میزان بروز بیماری در طی سال 1391 در سطح استان اصفهان برابر با 11/13 بود که این میزان در مردان 15/4، در زنان64/9، در مناطق شهری 7/1 و در مناطق روستایی 09/12 در صد هزار نفر بود. همچنین، بین نوع بیماری (مورد جدید و یا عود) و شهرستان محل سکونت و سابقه ی تماس با دام ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (050/0 < p). نتیجه گیری: میانگین میزان بروز تب مالت در استان اصفهان کمتر از متوسط کشوری بود و این استان، جزء استان های با بروز بسیار کم طبقه بندی می شود. همچنین، اختلاف در توزیع جغرافیایی بیماری در سطح شهرستان های استان اصفهان بارز می باشد.